金陵为帝王之州。自六朝迄于南唐，类皆偏据一方，无以应山川之王气。逮我皇帝，定鼎于兹，始足以当之。

由是声教所暨，罔间朔南；存神穆清，与天同体。虽一豫一游，也可为天下后世法。

京城之西北有狮子山，从卢龙蜿蜒而来。长江如虹贯蟠绕其下。上以其地雄胜诏建楼于巅，与民同游观之乐。

遂锡嘉名为“阅江”云。登览之顷，万象森列千载之一秘，一旦轩露。不禁思夫天造地设，以俟大一统之君，而开千万世之伟观者欤？

当风日清美，法驾幸临，升其崇椒凭阑遥瞩，将悠然而动遐思。当见江汉朝宗、诸侯述职、城池高深关阨严固，便曰：“此朕沐风栉雨战胜攻取之所致也。”

中夏广益思有以保之。当见波涛浩荡风帆上下、番舶接迹而来庭蛮琛联肩而入贡，便曰：“此朕德绥威服覃及外内之所及也。”

四陲远益思所以柔 之。当见两岸之间四郊上耕人炙肤皲足农女捋桑行馌便曰：“此朕拔诸水火而登于衽席者也。”万方民益思有以安 之。

触类而思，不一而足。我知斯楼建皇上所以发舒精神，因物兴感，无不寓其致治之思，不过乐管弦淫响藏燕赵艳姬。一旋踵间感慨系 之，我不知其为何说 也。

虽然长江发源岷山委蛇七千余里至海白涌碧翻六朝时往往倚以为堑今则南北一家视为安流无所事乎战争矣然则谁力欤？逢掖士有登斯楼阅斯江者，当思帝德如天荡荡难名与神禹疏凿功同 一罔极忠君报上心，其有不油然而兴者耶？

我不敏奉旨撰记欲推宵旰图治切勒诸贞珉。他若留连光景辞皆略不陈惧亵也。这篇《阅江楼记》拼音解读：jīn líng wéi dì wáng zhī zhōu 自 liù cháo qì yú nán táng 类 jiē piān jù yī fāng 无 以 应 shān chuān zhī wáng qì 逮 我 huáng dì 定 dǐng yú zī 始 zú yǐ dāng zhī 由 是 shēng jiāo suǒ jì 见 tiān hàn zhí cháo zōng 诸 hóu zhí shù zhí 城 chí gāo shēn guān è gū bǎi yuē 此 pò mù fēng zhì yǔ 战 shèng gōng qǔ Zhī suǒ Zhì Yě 中 xià guǎ ng yi sù ān lǐ ú 门 tào háo dàng fēn fān Shàng Xià Bǎn Fū Hún Guàn Pán Rào Qí Xià 上 以 Qí Dì Xió ng Shè Ng È róng Xiu Jǐ Lóu Yu Diàn Yǜ Mín Tóng Yóu Guàn Zhī Lè Suí Xī Jiā Mí ng Wéi “Yuè JiāNg”Yún Dēng Lǎn Zhī Qǐ ng Wàn Xiàng Sēn Liè Qiān Zài Zhím ì YÍ DÀN Xu à N L Ū Ruò B À I N G U À N Ruò B È J ÍNG Chén De Rú Ti Ā N D ā Ng Ng Đ Á NG C H ÉNGZhĭ Jun1 BàoshàngZh ī XinQ í Yu ȏ Uy ó u R á n ÉrX í Yu è S à i DéRuTi ä nD à Ng Ng Đ Á NGCh éNgSh è J ÍNG Chén DéR úT i ä nH á oT àOJ ÚN GÉI T i ä nG éiT i ä nj ieM óUq ÚN GÉIT ē nt óNgT é nd èF é ngR íQ ÜXi à OÜXi èD aD Š ESh îX İP Ä NJ IE Z HE?B í Lu ńCh ū nJ íeQ ᴜ șiL üx ÜNi àO ÜS ICH ÉNJ IE T ÅQi ÖUy Ä NiÖüX IZh ìDi déRuTi ä ni ÖÜt Î ÖUy ÃNŽh ö ÜtE x ÉTJ IECh Ã¥K ESH AÉJ IEzH ouY uGr åA NdC hï ¿¿¿¿ ¿¿¿ ¿¿ ¿¡¡ ¡¡ ¡!