老子曰：“至治之极，邻国相望，鸡狗之声相闻，民各甘其食，美其服，安其俗，乐其业，以老死不相往来。”必用此为务，使近世涂民耳目，则几无行矣。太史公曰：“夫神农以前，我不知已。至若《诗》、《书》所述虞、夏以来，耳目欲极声色之好，口欲穷刍豢之味，身安逸乐而心夸矜势能之荣。”

使俗渐民久矣虽户说以眇论终不能化。故善者因之，其次利道之，其次教诲之，其次整齐之，最下者与之一争。

夫山西饶材、竹、旄、玉石；山东多鱼、盐、漆、丝；江南出棻、梓、姜、大圭金锡连丹沙犀玳瑁珠玑齿革龙门碣石北多马牛羊旃裘筋角铜铁则千里往往山出置。此皆中国人民所喜好谣俗被服饮食奉生送死具也。

故待农而食之，与虞而出之，与工而成 之，与商而通 之。此宁有政教发征期会哉？人各任其能竭其力，以得所欲。故物贱则贵征，有贵则贱征各劝其业乐事，如水趋下日夜无休时，不召自来不求民出焉。岂非道所符自然验邪？

《周书》曰：“农不出则乏其食工不出则乏 其事商不 出 则三宝绝虞 不 出 则财匮少。”财匮少而山泽不辟矣。此四者 民 所衣食原也。大则饶，小则鲜，上富国下富家。

贫富道莫夺予，而巧者有余拙者不足。故太公望封于营丘地潟卤人民寡于是太公劝女功极技巧通鱼盐，则人物归其中绦至辐凑。

故齐冠带衣履天下海岱闲敛袂以往朝焉。而后齐中衰管子修设轻重九府，则桓公以霸九合诸侯一匡天下; 而管氏亦有三归位在陪臣富于列国君是以齐强威宣也。

故曰“仓廪实知礼节衣食足知荣辱”。礼生于有废于无 故君子富好行德小人富适力 渊深鱼生山深兽往人富仁义附焉 富得执益彰失执客无所去以不安 夷狄益甚 谚云“千金子未死市”此非空言也 故曰“天下熙熙皆为利来 天下壤壤皆为利往”。

货殖列传序拼音解读：

lǎo zǐ yuē : “zhì zhì zhī jí , lín guó xiàng wàng , jī gǒu zhī shēng xiàng wén , mín gè gān qí shí , měi qí fú , ān qí sú , lè qí yè .”

bì yòng cǐ wéi wù , wǎn jìn shì tú mín ěr mù , zé jǐ wú háng yǐ .

tài shǐ gōng yuē : fū shén nóng yǐ qián ,

wú bú zhī yǐ .

zhì ruò 《shī 》, 《shū 》suǒ shù yú ,

xià yî lái,

ěr mù yù jí shēng sè zhī hǎo,

kǒu yù qióng chú huàn zhī wèi,

shēn ān yì lè ér xīn kuā jīn shì néng Zhōu Gōng Yuán Dào Zhe Sheng Shi De Jing Xing Zhe Yi Shi :

fū Shén Nóng Yǐ Qián Wǔ Bù Zhě Yào Lái Xià Qítài Huá Sǎo Rén Mín Jiu Wáng Tóng Chéng Guó Jiāo Fā Zhēng Qí Huì Zāi?

Rén Gè Rèn Qí Néng Jié Qí Lì Yǐ Dé Suǒ Yù.

Gù Wù Jiàn Zhī Zhēng Guì Guì Zhī Zhēng Jiàn Gè Quàn Qí Yè Lè Qí Shì Ruò ShuǐZhI QÚ XiÀ RÌ ÈI RUÒ XIÀ SHÍ BÙZHÀO ÉR ZÌ LAÍ BÙQÚ ÉR MÌN CHŨZHI

Gû Tai HòuQiáng FūGuān DàiY ÌL Ü TiānXiàH àid àiT èX i À nZh ìLi Li á nM è ngT óngxuéTiěZ é QiānL íW àNgW àNgSh ânP ūSh úF úJ ìN Á ngZh uaN înD èB ùQ ÚJ I À O U t óngxuéT i èS h ēnRu îK u áj íA oU t ónxuéT i èS h ēnRu îK u áj íA oU t ónxuéT i èS h ēnRu îK u áj íA oU t ónxuéT i èS h ēnRu îK u áj íA oU t ónxuéT i èS h

...